Nakon pobjede političke koalicije na parlamentarnim izborima 2020. godine – koju su osmislili, finansijski i propagandno podržali ideološki i politički centri u Beogradu i Moskvi – ubrzano se mijenja društveni, kulturni i nacionalni karakter te degradira državni suverenitet Crne Gore, poručuju potpisnici Apela za odbranu demokratske i suverene Crne Gore.
Prenosimo ga integralno:
Crna Gora je danas umnogome kolonija Beograda, u kojoj su građanima nesrpske nacionalnosti ugrožena temeljna individualna i kolektivna ljudska prava: u domenu kulture, obrazovanja, medijskih sloboda, političkoga organizovanja, profesionalnoga napredovanja, socijalne jednakosti. Vladajuće stranke i institucije koje presudno utiču na identitet društva i države – Univerzitet Crne Gore, Crnogorska akademija nauka i umjetnosti, Istorijski institut Crne Gore, kulturne i prosvjetne ustanove, društveni instituti, medijski javni servis – direktno sprovode ili aminuju velikosrpsku politiku, koja eksplicitno negira samobitnost crnogorske nacije, građansko i multinacionalno biće Crne Gore.
U svim sferama javnoga života sprovodi se agresivna etnofiletistička klerikalizacija, čija je misija marginalizovati i urušiti nominalne i stvarne vrijednosti sekularizma, civilnoga duštva, zapadne demokratije te autoritarnim metodama nametnuti ideologiju panslavizma, svetosavlja, temeljenu na mitu o Velikoj Srbiji, u kojoj je Crna Gora zamišljena kao treći srpski entitet.
Marionetska vlast u Podgorici, u trogodišnjem procesu razaranja crnogorskoga društva i države, sistematski sprovodi diskriminaciju nacionalnih Crnogoraca, u političkom, kulturnom i egzistencijalnom smislu. Nacionalni Crnogorci – osim malobrojnih koji su u službi velikosrpske i panslavističke ideologije – smijenjeni su sa svih rukovodećih mjesta u državnoj administraciji, javnim preduzećima, kulturnim i obrazovnim ustanovama. Organizacijama i protagonistima koji afirmišu crnogorske tradicijske i savremene duhovne i kulturne vrijednosti zabranjuje se promovisanje u javnom prostoru, u kulturnim centrima, na medijskom javnom servisu.
Stoga se hegemonističkoj i asimilatorskoj politici Beograda i Moskve moguće suprotstaviti samo organizovanim otporom, koji je lišen sebičnoga i kratkovidoga podvajanja, insistiranja na ličnim ili stranačkim interesima. U vremenu smrtonosne opasnosti koja prijeti crnogorskoj državi, ravnopravnosti svih nacionalnih zajednica u Crnoj Gori, kao i izglednog ekonomskog sloma, samo ujedinjenim snagama moguće je osujetiti neprijatelje prozapadne i građanske Crne Gore da konačno ostvare svoje opskurne namjere.
Velikosrpski politički centri u ovome trenutku imaju tri prioriteta kako bi dovršili proces kolonizacije Crne Gore: ostvariti dvotrećinsku pobjedu na parlamentarnim izborima 11. juna 2023. godine; falsifikovati popis stanovništva u jesen tekuće godine te promijeniti Zakon o državljanstvu. Ukoliko se promijeni duh i karakter Ustava iz 2007. godine, te nezakonitim radnjama, pritiscima, ucjenama, falsifikatima smanji broj nacionalnih Crnogoraca i kroz Zakon o državljanstvu dobije pravo glasa u Crnoj Gori još dvjestotinjak hiljada građana Srbije, Crna Gora će izgubiti elementarnu samoodrživost i smisao postojanja.
Brojni primjeri iz vjekovne crnogorske borbe za opstanak poučavaju da su razboritost, akciono jedinstvo i upornost bili formula opstojnosti crnogorske voljnosti i slobode. Zbog toga je za predstojeće izbore nužno ujediniti na bazi zajedničkih vrijednosti suverenističke, građanske i prozapadne političke stranke, nevladine organizacije, kulturne subjekte, koji će tražiti aktivnu potporu uticajnih pojedinaca u zemlji i inostranstvu, udruženja iseljenika iz Crne Gore, međunarodnih organizacija za ljudska prava.
Crnogorsko pitanje danas, u svim bitnim fenomenima, zadire u domen ljudskih prava. Jer Crna Gora je izložena vanjskom hegemonizmu i imperijalizmu, kao i unutrašnjem eskalirajućem populizmu i šovinizmu, i već je u djelovima međunarodne zajednice prepoznata kao balkanska Bjelorusija.
Stoga apelujemo na sve političke stranke, nevladine organizacije, aktere i subjekte civilnoga društva, da se ujedine u jedinstven pokret, radi odbrane temeljnih ljudskih prava i sloboda, koji su sudbinski povezani s vrijednostima demokratske, građanske, prozapadne, suverene Crne Gore.
Potpisnici:
Miko Aleksić
Slobodan Backović
Bosa Bakrač, Njujork
Alek Barović
Goran Barović
Boban Batrićević
Kosara Koka Božović
Danilo Burzan
Rajko Cerović
Jovan Čavor, Okland
Adnan Čirgić
Marta Ćeranić
Ranko Ćetković, Zagreb
Radovan Damjanović
Irena Delja
Čedomir Drašković
Draško Đuranović
Roman Đuranović
Tinka Đuranović
Danijela Đurđević, Peruđa
Blagota Eraković
Nora Gopčević, Buenos Aires
Borislav Jovanović
Danilo Kalezić
Anđe Kapičić
Senad Karađuzović
Rosanda Kovijanić
Luka Lopičić, Milano
Milan Marković
Ana Vojova Martinovich, Cordoba (Argentina)
Juan Vladimir Martinovich, Buenos Aires
Andro Martinović
Veljko Martinović, Barselona
Danilo Marunović
Slobodan Marunović
Marijan Mašo Miljić
Zorica Mrvaljević
Emira Mustajbašić-Ličina, Keln
Jelena Nenezić-Rakočević
Tamara Nikčević
Sanja Orlandić
Žaklina Oštir
Suzana Pajović
Senad Pećanin, Sarajevo
Milenko A. Perović
Dragan B. Perović
Milorad Popović
Aleksandar Radoman
Aleksandra Radoman-Kovačević
Stevan Radunović
Đorđe Šćepović
Darko Šuković
Tanja Šuković
Jelena Šušanj
Stefan Todorović
Dragan Vrbničanin, Udine
Đuro Vučinić
Sreten Vujović
Zoran Vujović
Srđa Vukmirović, Toronto
Balša Vulević
Mirko Zečević, Beograd
Haris Zekić
Momčilo Zeković
Sreten Zeković
Tatjana Zeković
Rosanda Mučalica
